หนังสือเวทย์มนต์ที่ไม่น่าสนใจ

??’?♡????☆??’?♡????☆??’?♡????☆??’?♡????☆??’?

ข้อความจากผู้เขียน​ ( ・∇・)

นี่เป็นผลงานแรก! ที่เราเขียนขึ้นมาาา อยากให้ลองเปิดใจอ่านดูน้าาา บางทีเรื่องนี้อาจจะเข้าไปอยู่ในใจของ ผู้อ่าน ก็ด้ายยย

??’?♡????☆??’?♡????☆??’?♡????☆??’?♡????☆??’?

ก่อนจะนอน ในหัวจะคิดในเรื่องต่างๆ นอนไม่หลับเลย ทั้งที่เหนื่อยแล้วอยากพัก

แล้วถ้าคุณผู้อ่านเป็นจะคิดอะไรก่อนนอนเหรอ​

ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็อยากจะนึกถึงสิ่งใดก็ได้ที่ทำให้ฉันพัฒนาขึ้น ไปได้ไกลกว่านี้ ทำได้มากกว่านี้ ดีกว่านี้ ถึงแม้ว่าตอนนี้​จะเป็นที่ที่ฉัน รู้สึกว่าปลอดภัยที่สุด​ก็ตามมั้ง

ว่าแต่เธอชื่ออะไรนะ

ฉันมีชื่อว่า เกล็ดน้ำ

ฉันจะเล่าเรื่องอะไรให้ฟัง

มีอยู่วันหนึ่งฉันได้เข้าไปในห้องสมุด ปกติแล้วฉันจะเข้าไป นั่งปั่นงานที่ค้างไว้เมื่อชาติปางที่แล้วและตากแอร์ไปด้วย แต่วันนี้แปลก เพราะปกติ ในห้องสมุดที่ฉันไปเป็นประจำ จะมีเด็กมานั่งเล่นเกมแล้วส่งเสียงดัง จนบรรณารักษ์ต้องใช้เท้าก่ายหน้าผาก แต่วันนี้ มันเงียบเป็นพิเศษเหมาะแก่การอ่านหนังสือ(มั้ง)​ ความคิดในการอ่านหนังสือเคยขึ้นมาในหัวฉันด้วยหรอ!? ต้องเป็นเวทมนต์อะไรสักอย่างแน่! เมื่อคิดได้อย่างนั้นฉันจึงไปหยิบหนังสือแฟนตาซีมาเล่มหนึ่งด้วยความเซ็ง แล้วก็มีชายแก่กับเด็กหญิงเดินเข้ามาในห้องสมุดแห่งนี้ เด็กผู้หญิงได้ถามกับชายแก่ว่า​

"คุณ​ปู่ทำไมโลกนี้ถึงไม่มีเวทมนตร์คะ"

ชายแก่ยิ้ม และบอกเด็กหญิงว่า​

" จะเล่าให้ฟัง แต่ต้องอ่านหนังสือเล่มนี้จบก่อนนะ" 

ชายแก่ยื่นหนังสือให้แก่เด็กหญิง

ต่อมความอยากรู้เรื่องชาวบ้านของฉัน!!! อย่าเพิ่งกำเริบ!! แต่​สุดท้ายฉันก็ทนไม่ไหว ที่จะติดตัวบันทึก​เสียง​เอาไว้บนตัวของเด็​ก ฉันไม่กังวลหรอกว่ามันจะแบตหมด​ ฉันมีมนต์วิเศษให้มันสามารถใช้งานได้ถึง 5 วัน นะเซ่! ว่ะฮะฮะ!!...... อะแฮ่ม! ความเบียวออกแล้ว

ฉันคงต้องตีเนียนแล้วก็อยู่ในห้องสมุดอีกสักพัก ฉันจึงเปิดหนังสือที่ฉันหยิบออกมาอ่าน​ (ยังจำได้มั้ยอ่ะ????)​

。

。

。

ถ้าดูจากหน้าปก หน้าปกมันก็เป็นหนังสือธรรมดา ไม่น่าสนใจอะไรตอนนี้มันอยู่ในหมวดหมู่ ตะลุยโลกแฟนตาซีเชียวนะ! หนังสือมีชื่อว่า

★ พลังของความดี ☆

ชื่อเหมือนหนังสือที่คนแก่แต่งเลย หวังว่าฉันจะได้รับประสบการณ์ที่ดีจากหนังสือเล่มนี้นะ! 

ในตอนนั้นโลกยังปกคลุมไปด้วย​พลังงาน​บางอย่าง​ มนุษย์ ถูกแบ่งออกเป็น 2 จำพวก คือพวกที่*มีพลังงาน*กับพวกที่*ไม่มีพลังงาน*

(เอ๋!? โลกของเราเคยเป็นอย่างนั้นด้วยหรอ

//อุ้ย! ตายละลืม​มารยาทในการอ่านที่ดี//

แต่ในคำนำเขาบอกว่าเรื่องนี้เขียนมาจากเรื่องจริงและเป็นประสบการณ์ของผู้เขียนด้วยนะ! )

และแล้วฉันก็ต้อง ตกใจ เพราะนาฬิกามันบอกว่านี่คือ 5 โมงเย็น​แล้ว! และห้องสมุดแห่งนี้มันปิดให้บริการ ในอีก 1 ชั่วโมง ที่ฉันตกใจไม่ใช่เพราะว่ามันใกล้ปิดให้บริการแล้วแต่วันนี้มีภารกิจสำคัญ ฉันจึงรีบยืมหนังสือและรีบกลับบ้านโดยเร็วไว เดี๋ยววันพรุ่งนี้มาเจอกันนะ แต่วันนี้ฉันต้องรีบกลับแล้ววววววววววววววววววววววววว〜